Για σένα σβήνω

Για σένα σβήνω, μα δεν το ξέρεις. Δεν βρίσκω εγώ στον έρωτα γιατρειά
Όλα τα δίνω, θέλω να φέρεις στην άχαρη ζωή μου ξαστεριά.
Κι είσαι το χάδι, που όλο ψάχνω, στου όμορφου ουρανού την αγκαλιά
Είναι η πνοή σου, η αγάπη στη δική μου μεγάλη μοναξιά.

Δεν βρίσκεις λόγια, να περιγράψεις, του αισθήματος ποιά θα ναι η τροχιά
Και γω σου λέω, θέλω να κόψεις, αυτά που με κρατάνε τα σχοινιά.
Για σένα σβήνω, βουβός ο πόνος, του χωρισμού μας πώς να ανέβω τα σκαλιά;
Σε ψάχνω μέρες μα δεν σε βρίσκω, και γυροφέρνω μες την πόλη σαν σκιά

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα βράδια που είσαι μακριά ( αφιερωμένο στην γυναίκα μου Θώμη)

Σε βλέπω κι ονειρεύομαι

Τα ύστερα του κόσμου