Κορνίζες



Κορνίζες τα όνειρα στον τοίχο, και η ψυχή μου το καρφί
τώρα άλλα ζητά το σώμα μα δεν τα δίνει η ζωή
και οι καημοί όλοι στιχάκια που σημαδεύουν το μυαλό
για αυτό και πονοκεφαλιάζω δειλό το κάθε πρωινό

Κορνίζες γίνανε κι οι σκέψεις σε ένα αλλόκοτο εμβαδό
Και όλες οι παλιές αγάπες μαχαίρια δίκοπα θαρρώ.
Γυρνάνε οι στιγμές κι οι μέρες σε μια παράξενη τροχιά.
Μακριά απ’ το γέλιο, την ανάσα και την δική σου αγκαλιά

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα βράδια που είσαι μακριά ( αφιερωμένο στην γυναίκα μου Θώμη)

Σε βλέπω κι ονειρεύομαι

Τα ύστερα του κόσμου