Καράβια από γερό σκαρί

Απ' το ίδιο το γερό σκαρί είμαστε εμείς φτιαγμένοι.
Δύο καράβια ξύλινα που αντέχουν σε φουρτούνες.
Που εδώ και χρόνια αρκετά, ρότα δε λεν να αλλάξουν.
Και αν κάποτε θελήσει ο Θεός μαζί θα βυθιστούνε.

Φορώ όλες τις συνήθειες και βλέπω τις χαρές σου.
Και πίσω από τα μάτια σου, τις ανασφάλειές σου.
Κάθε πρωί προσεύχομαι να μην με εγκαταλείψεις.
Ότι ήθελα και έψαχνα στα μάτια σου το βρήκα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα βράδια που είσαι μακριά ( αφιερωμένο στην γυναίκα μου Θώμη)

Σε βλέπω κι ονειρεύομαι

Τα ύστερα του κόσμου