Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2013

Σε θέλω

Σε θέλω, μα σε ντρέπομαι. Πώς να το ξεστομίσω; Μέσα μου δεν βολεύομαι, αν δεν σε συναντήσω. Σε θέλω κι ονειρεύομαι μία ζωή μαζί σου. Δώστη μου μην παιδεύομαι άλλο στη φυλακή σου. Σε θέλω, είναι όμορφα μέσα στην αγκαλιά σου. Ανθίζουν τριαντάφυλλα στον κήπο του έρωτά σου. Σε θέλω με τα λάθη σου, τα βράδια μου να φτιάχνεις. Την πιο βαθιά μου ενοχή, στα μάτια μου να ψάχνεις.

Βήμα στο γκρεμό

Σπρώξε με δειλό και μεθυσμένο,   σε ένα παραλήρημα τρελό. Φίλα με, να κάνω βήμα σε ατέλειωτο γκρεμό. Κάνε με να νιώσω ωραία,   όπως οι φίλοι μου μπορούν. Του κράτους μου γίνε σημαία,   όλοι οι καιροί να σε φορούν. Ζήσε με για να χεις γνώμη,   σαν σε ρωτήσουν οι γνωστοί Την λιγοστή χάιδεψε κόμη, δείξε την στράτα τη σωστή. Λιώσε της μοναξιάς το χιόνι,   παίξε παιχνίδι στη ζωή. Κι αν η αγάπη σε ματώνει,   γίνομαι αλάτι στην πληγή.

Το χάραμα είναι μακρινό

Το μαύρο πέπλο σκεπάζει την πόλη   και δεν υπάρχει ζωή Κι εγώ στο κρεβάτι μονάχος φοβάμαι αυτά που δεν θέλεις εσύ. Η νύχτα αυτή μου φέρνει τρόμο,   πέτρινη είναι η σιωπή Ξέρεις σε νιώθω, όμως προχώρα κάνε μου κάτι κι εσύ. Το χάραμα είναι μακρινό Νύχτα ουίσκι βάλε Θρίλερ μοιραίο και τρελό Χωρίς φινάλε.

Στον πατέρα μου

Ήσουν το στήριγμα η κολόνα του σπιτιού Είχες αργό, τέλος από ασθένεια Όλοι τα καλύτερα για σένα είχαν να πουν Για το ήθος σου και την ευγένεια. Και στην κηδεία σου ήρθαν από παντού Για ότι τους πρόσφερες, να σε τιμήσουν Είχες τη φήμη καλού ανθρώπου και γιατρού Και την μνήμη σου θα έχουν όσο ζήσουν Ήσουν το παράδειγμα, για μένα και το πρότυπο Ένας πατέρας που τα λόγια του μετρούσαν Και αν είχες έναν τρόπο αυστηρό και στερεότυπο Η γυναίκα και ο γιος σου σ αγαπούσαν. Γυρνούσες κάθε μέρα απ τη δουλειά Και κάτι μου έφερνες πάντα για δώρο Ήσουν καλός, χατίρια δεν μου χάλαγες Για όλο τον κόσμο η καρδιά σου είχε χώρο.