Έρωτες



Ιππότες μεσαιωνικοί σε μάχη οι έρωτές μου,
που χτυπηθήκαν στης ψυχής μου την κοιλάδα.
Με δαίμονες και μάγισσες τις ανασφάλειες μου.
Παντού όπου κι αν γύρισα σε όλη την Ελλάδα.

Θηρία άγρια τα μυαλά των γυναικών που είχα,
όταν πεινούσαν όρμαγαν να με κατασπαράξουν.
Και αν αγάπη έδειξα και έκρυψα τον βήχα,
αυτές ήθελαν μάταια πόνο να με διδάξουν.

Τα βλέμματά τους κοφτερά, γυαλιά που δεν ραγίσαν,
σε αυτά καθρεφτιζότανε πολλά προβλήματά τους.
Τα ψέματα τους δύσκολα αινίγματα δε λύσαν,
τα πίστεψα και ήμουνα ένα απ' τα θύματά τους.

Από τη συλλογή στίχων μου ΄΄ Σκληρό να ζεις με το όνειρο΄΄ ( 2011, Τρίκαλα)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα βράδια που είσαι μακριά ( αφιερωμένο στην γυναίκα μου Θώμη)

Σε βλέπω κι ονειρεύομαι

Τα ύστερα του κόσμου