Kώστας Πάνος

Είπα θα σε ξεχάσω την καρδιά μου θα προφτάσω μα δεν ξέχασα Είπα με τον έρωτα σου την ψυχή μου να κεράσω μα δεν κέρασα Ήθελα να σ ακουμπήσω την ζωή μου να στολίσω μα δεν μπόρεσα Πας τον κόσμο να τρελάνεις Μες τα όνειρα που κάνεις γω δεν χώρεσα Ήθελα να σε αποκτήσω και μ αγάπη να σε ντύσω μα δεν πρόλαβα Είχες άλλον στον μυαλό σου που γυρεύει το καλό σου κι αποχώρησα.

Μέσα στα μάτια σου το φως κι ο έρωτας στα χείλη κοιμάσαι όλο το πρωινό  και με ξυπνάς το δείλι Μέσα στα χέρια σου η ζωή στην αγκαλιά χρυσάφι και των μαλλιών το χρώμα σου όλη τη φύση βάφει Μέσα στα χέρια σου κρατάς την ύπαρξη μου όλη έλα να πάμε μακριά να φύγουμε απ την πόλη Μέσα στα μάτια σου το φως που την ψυχή τυφλώνει εγώ πιστός σου οπαδός που σε αποθεώνει.

Εγώ για σένα γράφω λέξεις και συ ανάλογα με τις ορέξεις με τις στιγμές σου πάντα είσαι με την αγάπη πυρπολείσαι Εγώ για σένα γράφω λέξεις την απουσία μου πόσο θα αντέξεις Γυρεύεις μόνο παρουσίες στις μοναξιές και τις ανίες.

Εγώ δεν θέλω να γυρίσω πίσω θέλω τις μέρες μου να αξιοποιήσω ήσουν μονάχα μια κακή εμπειρία τζάμπα σπατάλησα φαιά ουσία Εγώ δεν θέλω πια να σε θυμάμαι όσο σε σκέφτομαι πια δεν κοιμάμαι Τράβα αλλού όμορφα να περάσεις την ευτυχία σου τρέξε να προφτάσεις.

Απόψε πάλι ψάχνομαι μέσα στις αναμνήσεις με πλήγωσες πώς μπόρεσες μόνο μου να μ αφήσεις Δύσκολος είναι ο καιρός και γω πώς θα την βγάλω στης μοναξιάς απάντησα και πάλι το σινιάλο. Απόψε μόνος ψάχνομαι μες σε φωτογραφίες μα τώρα να σε ξαναδώ δεν δίνεις ευκαιρίες Δύσκολος είναι ο καιρός και γω παλεύω μόνος και αυστηρός μου δικαστής ο πανδαμάτωρ χρόνος.

Ένας στίχος η ζωή μου δυό τρεις λέξεις στο χαρτί όποια τρικυμία και να ρθει, πλοίο δεν θα κουνηθεί Είναι η παρηγοριά μου που παλεύει για να ζει νιώθω άδειος και χαμένος άμα έμπνευση δεν βγει Ένας στίχος η ζωή μου, για έρωτες,κοινωνικός αν τελειώσουνε οι λέξεις θα μαι και εγώ νεκρός Σχολιάζω γεγονότα, μνήμες πρόσωπα παλιά που αφήσανε σημάδια και η ψυχή - τους καρτερά

Κρύο εκεί έξω και βροχή, καφέ πήγα να πάρω δεν είχα ούτε ένα δυό τσιγάρα να φουμάρω Στο δρόμο που επήγαινα είδα μια μαύρη γάτα παρέα με δυό φίλες της τρώγαν από δυό πιάτα. Κατάματα την κοίταξα σωριάστηκα επιτόπου Παρασκευή και δεκατρείς η τύχη του ανθρώπου.... Άνοιξα το πακέτο μου τσιγάρα δεκατρία και είπα από μέσα μου Θεέ μου τι ατυχία Περνά μια γκόμενα ξανιθιά σαββατογεννημένη που χε τα μάτια γαλάνα με βλέμμα να επιμένει Και πέφτω δεύτερη φορά το ένα χέρι σπάζω και σε γιατρού το κρέβατο τον νάρθηκα κοιτάζω Στον γύψο γράφει δεκατρείς τρίτου του δεκατρία Θεέ μου δεν εβίωσα ξανά τέτοια ατυχία Το βράδυ είχα ονειρευτεί τον Κώστα Μητσοτάκη παρέα με τον Χάροντα σε μια παρτίδα σκάκι